Yaratıcılık eylemenin özgür ve kendine özgü yapısına karşılık  incelemecinin görevinin  farklı olması nedeniyle, edebî deneyimi anlıksal terimlere aktarması, bilgiye dönüştürebilmek için de bunu ussal olması gereken tutarlı bir yöntembilimsellik anlayışı içinde sürdürmesi gerekmektedir. Bu dizgeselliğin başlangıçta edebî kuramların tarihçesi, eleştirileri bağlamında genel, karşılaştırmalı ve deneysel olarak verilmesi. Edebî yapıtlara dışsal yaklaşım çerçevesinde eser ve yaşam öyküsü, yapıt ile Psikoloji, toplumbilim ve diğer sanatlara arasındaki ilişkilerin belirlenmesi. İkinci aşamada edebî eser incelemesinin içsel yaklaşımına ilişkin süreçlerden; edebî eserin var oluş biçimi, ses uyumu, ritim ve ölçü, biçem ve biçembilimi, imge, eğretileme, simge ve mit, anlatı kurmacanın özü ve biçimleri gibi ölçütlerin uygulamalı olarak verilmesi. Anlatı kurmacanın özü ve biçimleri üzerinde uygulamalı çalışmalar yapılması.